- conruptela
- corruptēla ( conr- ), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.I.Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):II.
mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,
Cic. Leg. 2, 15, 38:collapsus est hic in corruptelam suam,
Plaut. Truc. 3, 2, 3:quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,
Cic. Cat. 1, 6, 13:stupra dico et corruptelas et adulteria,
id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:via una corruptelae Bacchanalia erant,
Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj. ), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj. ), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.servi,
id. Deiot. 11, 30.—Meton. (abstr. pro concreto).A.A corrupter, seducer, misleader:* B.nostrūm liberūm,
Ter. Ad. 5, 3, 7:is apud scortum corrumptelast liberis,
Plaut. As. 5, 2, 17.—A place of seduction, Front. Aquaed. 76.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.